Franse overheid onthult details over duurzaamheidslabel voor textiel
Het ministerie van Ecologische Transitie heeft een voorstel voor regels over het duurzaamheidslabel voor textiel (Eco-score) gepubliceerd dat tot 19 december ter consultatie openstaat. Het doel is om ecologisch ontwerp te bevorderen en consumenten te informeren over de milieu-impact van kleding gedurende de hele levenscyclus. Een kledingstuk gemaakt van gerecyclede materialen, biologisch katoen of linnen in Europa krijgt een betere Eco-score, aldus het ministerie.
Hoewel de Franse milieuwet en het wetsvoorstel tegen ultra fast fashion het duurzaamheidslabel verplicht stellen, wordt voorgesteld om het gebruik ervan vrijwillig te maken. De milieuscore hoeft niet zichtbaar te zijn in de winkel, omdat een digitale weergave is toegestaan. Schoenen vallen buiten deze regeling.
Reikwijdte en doelstellingen
Het vrijwillige duurzaamheidslabel is van toepassing op nieuwe en hergebruikte kleding in 11 categorieën, zoals jeans, jassen, ondergoed, zwemkleding, truien en sokken.
Methodologie
De milieukosten worden berekend op basis van een model dat alle milieueffecten van het product gedurende zijn levenscyclus analyseert. Dit model gebruikt 14 van de 16 Europese impactcategorieën, die verschillend worden gewogen: klimaatverandering en ecotoxiciteit van water wegen het zwaarst (elk 21,06% van de totale score), gevolgd door fijnstof (7,10%), waterverbruik (6,74%), verbruik van fossiele brandstoffen (6,59%) en bodemgebruik (6,29%).
Voor producten die uit meerdere delen bestaan, wordt de score bepaald door de score van elk deel op te tellen. De berekening wordt gemaakt op basis van de verkoopeenheid (niet per partij) met één standaardmaat voor elk van de acht geselecteerde segmenten. Bijvoorbeeld, maat 10 jaar voor kinderen van 9 tot 14 jaar en maat 50 voor mannen.
De twee Europese criteria voor menselijke toxiciteit zijn vervangen door twee nieuwe criteria: de impact van "export buiten de EU", die kijkt naar hoeveel textiel in Frankrijk wordt gekocht en daarna buiten de EU terechtkomt aan het einde van de levensduur, en de impact van de uitstoot van synthetische microvezels.
De berekening is ook gebaseerd op zes verplichte criteria: het type product, het gewicht, het type en percentage van gebruikte materialen, en de herkomst van het weven, afwerken of bedrukken en waar het product gemaakt is.
Er zijn elf optionele criteria, zoals aangeboden reparatiediensten, de herkomst van gebruikte materialen, het type bedrukking (indien van toepassing) en het gebruik van luchttransport. Een methodologische toelichting zal de berekeningsmethoden verduidelijken en mogelijk extra kenmerken voorstellen.
Weergave en platform
De milieuscore wordt openbaar gemaakt via een online platform. Hierop staan de eindscore (in de vorm van een pictogram met de impactpunten), de gebruikte criteria, de gegevens en andere productinformatie. De keuze is aan bedrijven: een digitale weergave of fysieke informatie in de winkel op een etiket of verpakking.
Achtergrond en vertraging
Deze regeling had al eerder ingevoerd moeten worden. Het idee is vastgelegd in de energietransitie voor groene groei wetgeving uit augustus 2015, die vrijwillige milieulabels voor producten introduceerde. In juni 2020 beschouwde de Franse Burgerconventie voor het Klimaat dit als een belangrijke manier om consumenten bewust te maken en beter te informeren, vooral over CO2-uitstoot.
De regering wilde het uitvoeringsbesluit voor kleding en schoeisel al in september 2022 publiceren, maar liep vertraging op. Een werkgroep van zo’n vijftig partijen, waaronder Décathlon, Ba&sh, Sandro, Maje en Kiabi, voerde elf experimenten uit, wat leidde tot meer dan 400 case studies en tientallen betrokken merken.
Voor meer informatie :
Bron: Actu-Environnement